Platonische vormen

Spirituele werking van de symbolen


Alles in de natuur is gebaseerd op een onderliggende geometrie. Oude beschavingen ontdekten al dat symmetrische vormen niet toevallig voorkwamen: zij zagen het als het mysterie van de schepping. Over oeroude vormen en hun krachten.

Plato verbond deze figuren met de elementen aarde, water, lucht, vuur en ether en door de meetkundige verbanden tussen de figuren te analyseren, dacht de filosoof ook na over de verbanden tussen de elementen.



Tetraëder: Passie, wil en gedrevenheid

Staat net als de driehoek voor vuur en passie, alleen werkt dit driedimensionale figuur sterker. De tetraëder heeft vier driehoekige vlakken (tetra betekent vier) en is verbonden met het derde chakra, waar ook passie, wil en gedrevenheid zijn terug te vinden. De tetraëder staat voor ‘warmlopen voor iets’, je hart volgen en spontaniteit. Wanneer je dat nodig hebt, kun je bijvoorbeeld mediteren met de tetraëder, die een activerende kracht heeft. Als je ergens helemaal voor gaat, zit daar een mannelijk deel, een vrouwelijk deel en een kind in. Die drie delen worden weerspiegeld in de driehoekige vlakken. In principe is de tetraëder een mannelijke vorm, maar met de punt naar beneden wordt-ie vrouwelijk, want als je er dan van bovenaf naar kijkt en je de figuur als een holle vorm zou zien, kun je hem vullen, en vormen die je kunt vullen zijn vrouwelijk.



Hexaëder: Rust,stabiliteit en aarding

De driehoek staat voor aarden, maar de kubus doet er een schepje bovenop. Een kubus, geeft met zijn zes (hexa betekent zes) vierhoekige vlakken rust en stabiliteit, omdat hij zo lekker stevig kan liggen. Hij is daardoor ook verbonden met het eerste chakra en vertrouwen in jezelf. De kubus geeft begrenzing aan en wordt weleens gebruikt om de energie te beteugelen van drukke kinderen. Door een kubus vast te houden, of een dobbelsteen in hun broekzak te stoppen, krijgen ze wat aardende energie. Kubussen kunnen ook helpen bij mensen in een shocktoestand: wanneer je een kubus op hun handen en voeten legt, helpt ze dat om terug te keren naar het hier en nu. Gebruik je voor je kubus aardende materialen zoals jaspis of tijgeroog, dan werkt hij dubbel zo sterk.”



Octaëder: Balans vinden en je hart horen

Eigenlijk is de octaëder een dubbele piramide: acht (octa) driehoekvlakken waarvan er vier naar boven wijzen en vier naar beneden. Hij is verbonden met het element lucht en daarmee met onze ademhaling. Hij rust op z’n punt, waar hij dus niet op kan staan en zo symboliseert hij het zoeken naar balans tussen uitersten. De octaëder helpt je om in het midden te blijven staan, om naar je hart te luisteren en niet met alle winden mee te waaien. Daarom hoort hij ook bij het vierde chakra, het hartchakra. Je gebruikt hem als je de weg kwijt bent, bij hartzeer, verdriet en rouw. Bij voorkeur houd je de octaëder dan met twee handen vast voor je hart. En wanneer je opziet tegen een gesprek, stop dan een octaëder in je zak en luister naar je hart.”


Dodecaëder: De kracht van je ware zelf

De naam van het mysterieuze figuur dodecaëder, met twaalf vijfhoeken, mocht tot circa 1200 niet uitgesproken worden. Als je dat wel deed, kon de doodstraf volgen. Alleen mystici mochten de wijsheid die bij dit figuur hoorde, gebruiken. Het volk werd dom gehouden. De dodecaëder wordt gezien als de gestolde versie van de schepping. Hij is verbonden met de hogere chakra’s: vijf, zes en zeven. Hij heeft te maken met bewustwording en ontwaken. Wanneer je ermee mediteert brengt hij je in verbinding met het hart van de kosmos en de kracht van je ware zelf. Je kunt hem gebruiken wanneer je vragen hebt als: waarom ben ik hier? En: zit ik op mijn pad? Dat zijn dan vragen die gaan over wat goed is voor het geheel en niet zozeer over wat goed is voor jou alleen.


Icosaëder: Beweging en verandering

Dit complexe figuur met twintig driehoeken, dertig ribben en twaalf hoeken staat voor water, stromen en gevoelsenergie. Het is een ontvangende, opnemende en vrouwelijke vorm die verbonden is met het tweede chakra – dat ook voor water, gevoel en beweging staat. Met haar twintig vlakken rolt de icosaëder het beste van alle Platonische figuren. Dat symboliseert meteen de beweging en vloeibaarheid waar dit figuur voor staat, en daarmee ook de verandering. De icosaëder kan je helpen om meer in je gevoel te komen, om je meer in jezelf terug te trekken en contact te maken met je oer-wijsheid. Wanneer je iets nieuws wilt scheppen, kan deze figuur je creativiteit prikkelen.


Een van de belangrijke restaurateurs van de Heilige Geometrie is Drunvalo Melchizedek. Drunvalo onderwierp het scheppingsverhaal van de Heilige Geometrie aan een onderzoek. Het scheppingsverhaal van de Heilige Geometrie vermeldt dat de wereld in zes dagen geschapen zou zijn vanuit de oorspronkelijke éénheid van Gods bewustzijn. Vanuit dit eenheidsbewustzijn besloot God zichzelf op te sluiten in een bol. Door dit te doen ontstond er een nieuwe ervaring, Hij had iets om waar te nemen omdat er nu voor het eerst iets buiten Hemzelf bestond. Tevreden over het resultaat schiep hij op de tweede dag de tweede bol, die de eerste doormidden kliefde.

Gods schepping ging zo zes dagen voort en op de zevende dag ruste Hij.

Herkent u de analogie met Genesis, het scheppingsverhaal van de Bijbel? Hier links ziet u het resultaat, 7 bollen welke dan ook wel het Genesis patroon genoemd wordt. De doorsnede van telkens twee bollen wordt een Vesica Pisces (Pisces = vis) genoemd welke later het vis symbool geworden is, een aanduiding van Jezus Christus. 

Drunvalo Melchizedek enthousiast als hij was over dit scheppingsverhaal besloot het voort te zetten na de zevende dag om te zien wat er verder nog uit Gods schone schepping voort zou komen.

Na nog enkele iteraties, door op dezelfde wijze bollen toe te voegen, ontstond als resultaat de levensbloem. Dit symbool is over de gehele wereld terug te vinden onder andere in Egyptische tempels. Drunvalo ging na het ontstaan van de levensbloem verder met hetzelfde procédé, maar vanwege de eenvoud slaan we nu wat stappen over. Uit het uiteindelijk resultaat laten we niet relevante bollen weg en verbinden vervolgens de overige bollen onderling met elkaar door rechte lijnen te trekken tussen de middelpunten van de overgebleven bollen. Het gevolg is dat er bijvoorbeeld een kubus te voorschijn komt uit het Genesis patroon:

Wanneer we nu alle middelpunten verbinden dan zien we hierboven het uiteindelijke resultaat: In deze figuur vinden we alle vijf de verschillende geometrische vormen terug die 350 jaar voor Christus beschreven zijn door de Griekse filosoof Plato en daarom ook wel de Platonisch vormen genoemd worden. In deze figuur vinden we de kubus twee maal terug, een grote uitvoering in de buitenste cirkels en een kleinere uitvoering in het Genesis patroon in het hart. Zo ontstaat het Merkabah symbool

Dit zijn dan alle vijf de Platonische vormen, van links naar rechts, de tetraëder, de kubus, de octaëder, de dodecaëder en de icosaëder. Plato beweerde indertijd dat deze vijf figuren de basis bouwblokken zijn van de atomen, de bouwstenen van de materie.  

Het bijzondere van deze Platonische vormen die voortkomen uit de Heilige Geometrie is, dat ze aan de basis staan van nieuwe theorieën en ontdekkingen in ons universum die Plato’s gelijk lijken te bevestigen.